ಎಲ್ಲ ಮರೆತರೇನಂತೆ
ಎಲ್ಲೇ ಮೀರಿ ನೀ
ಅರಳುತ್ತಲೇ ಇರು
ಕಾಡ ಸಂಪಿಗೆಯ ಹಾಗೆ!
ತನ್ನ ತಾ ಮೀರಿ
ಅದು ಅರಳುತಿರೆ
ಪರಿಸರದ ಹಂಗು
ಅದಕುಂಟೆ!
ಹೂ ಉದುರುತ್ತಲಿರಲಂತೆ
ಕೇಳುಗರಾರಿಲ್ಲ
ಕಿತ್ತರೂ ಒಂದೊಮ್ಮೆ
ಅದು ದೇವ ಶಿಲೆಗೆ!
ಎಲ್ಲೋ ಅರಳಿದ ಹೂ
ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಕಂಪ
ಸೂಸುವ ಹಾಗೆ
ಪಸರಿಸಲಿ ನಿನ್ನೆಸರು
ನಿನ್ನರಿವಿಗೆ ಬಾರದ ಹಾಗೆ!
ಪರಿದಿಯ ಪರಿಚಯ
ನಿನಗಿಲ್ಲದಿರೇನಂತೆ
ಬೆಳಗಲಿ ನಿನ್ನೆಸರು
ಆ ಸಂಪಿಗೆಯ
ಪರಿಮಳದ ಹಾಗೆ!
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Friday, March 7, 2025
ಅರಳುತ್ತಲೇ ಇರು ನೀ ಕೆಂಡ ಸಂಪಿಗೆಯ ಹಾಗೆ!
Monday, January 15, 2024
ಹುಚ್ಚೆದ್ದ ಕುದುರೆ
ಹುಚ್ಚೆದ್ದ ಕುದುರೆ
ಕುಣಿಯುತಿಹುದಿಲ್ಲಿ
ತಾನೆಂಬ ಭಾವದಿಂದ
ತಾ ಕೂಡಿಟ್ಟ
ಹಣವೆಂಬ ಮೋಹದಿಂದ.
ಇರಬಹುದು ಆಸ್ತಿ
ನಾಯಿ ಹಾಲಂತೆ
ಕೂಡಿಟ್ಟರೇನು ಬಂತು
ನೋಡುವವರ್ಯಾರು ಮುಗಿವಾಗ
ಜೀವನದ ಕೊನೆಯ ಕಂತು
ಕೂಡಿಟ್ಟ ಆಸ್ತಿಗೆ
ಇನ್ನಾರದೋ ಹೆಸರು
ಬದುಕಿ ನೋಡಿದವರ್ಯಾರು
ಕೊನೆಗೆ
ಹೇಳಿ ಕಳಿಸುವರ್ಯಾರು
ಇದ್ದಾಗ ಬೇಡವಾದವರು
ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವರುಂಟೆ
ಕಳೆದೋದ ಕಾಲ
ಕಳಕೊಂಡ ಮಾನ
ಮತ್ತೆ ಬರುವುದುಂಟೆ
ಏರಿದ ಅಮಲು
ಏರುತ್ತಾ ಸಾಗಿದರೆ
ಹೆಸರೆಲ್ಲಿ?
ಅದು
ಉಸಿರುರುವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ನಾಳೆಗೆ
ಇರುವುದು ಇಂದು ಮಾತ್ರ!
-- ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Tuesday, December 7, 2021
ಬಯಲ ದಾರಿ
ಬಾಗಿದ ತೆನೆಗಳ ನಡುವೆ
ಬೈತಲೆಯಂತ ಹಾದಿ
ಸಾಗಿಹುದು ಅಂಕುಡೊಂಕಾಗಿ
ತುದಿಯಿಲ್ಲದ ಅನಂತದೆಡೆಗೆ
ತುಂಡು ಭೂಮಿಗಳೇ
ಮತ್ತೆ ತುಂಡು ತುಂಡಾಗಿ
ಅವಗೊಂದು ಪಾಲು
ಇವಗೊಂದು ಪಾಲು
ನಡುವಲ್ಲಿನ ಹೊಸ ಬದುವು
ರಸ್ತೆ ಪಾಲು
ದಿನ ಬಿಡದೇ ಸುರಿವ
ಮುಂಗಾರು ತಂಪಾಗಿಸಿಹುದಿಲ್ಲಿ
ಬರೀಯ ಇಳೆಯನ್ನ
ಒಡೆದ ಮನಸುಗಳನ್ನಲ್ಲ
ಗದ್ದೆ ಗದ್ದೆಗಳ ಬೆಸೆವ
ಈ ಬಯಲು ದಾರಿ
ಮನಸುಗಳ ಬೆಸೆವಲ್ಲೇಕೋ
ಸ್ವಲ್ಪ ವಿಫಲ.
Wednesday, October 28, 2020
ಪ್ರೇಮ ರಾಗ
ಹರಿಸದಿರು ನನ್ನಲ್ಲಿ
ಒಲವಿನ ಕೆರೆಕಟ್ಟೆ
ಒಡೆಯ ಬಹುದಿಲ್ಲಿ
ಪ್ರೇಮದ ಅಮೃತಧಾರೆ
ಸುರಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲಿ
ಉತ್ಕರ್ಷತೆಯ ಭಾವ
ಇನ್ನು, ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ
ಸಿಕ್ಕರಾಯಿತಲ್ಲ ಹೊತ್ತು
ಅದಕೆಲ್ಲಿಯ ಮಹೂರ್ತ
ಮೇಳೈಸುತ್ತಿರಲು ತಾನಾಗಿ
ಹುಡುಕಿ ಸಮಯ ವ್ಯರ್ಥ
ಎಡೆಯಿಲ್ಲ ಶಬ್ದಗಳಿಗೆ
ಇದು ಮೌನರಾಗ
ಹೊತ್ತಿಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ಇದು ಪ್ರೇಮರಾಗ
ತಲೆಗೇರಿರಲು ಪ್ರೇಮದಾಮಲು
ಯೋಚಿಸಲೆಲ್ಲಿದೆ ಕಾಲ
ಬಂಧನವಲ್ಲ ಇದು
ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾಯಾಜಾಲ
ಜೀವ ಎರಡಾದರೇನು
ಭಾವ ಒಂದಲ್ಲವೇನು
ಸಾಗುತ್ತಿರಲು ಹೀಗೆ
ಬೇಕು ಇನ್ನೇನು?
Wednesday, October 21, 2020
ದಿನದಂಚಿನ ಸೂರ್ಯಂಗೂ !
ಕೆಲಸವಿಹುದಂತೆ ನಾಳೆ
ಮತ್ತೆ ಇಲ್ಲಿ
ಇಣುಕುತ್ತಾ , ಹುಡುಕುತ್ತಾ
ಬರುವ ನಾಳೆ
ಬರುವಾಗ ಕೆಂಬಣ್ಣ
ನಡೆವಾಗ ಕೆಂಬಣ್ಣ
ಆಗೊಮ್ಮೆ, ಈಗೊಮ್ಮೆ
ಕರಿ ಇದ್ದಿಲ ಬಣ್ಣ
ನಡುವೆ ಚಂದ್ರನಂತಣ್ಣ.
ಸೊಕ್ಕಿಲ್ಲ ಸೊಗಡಿಲ್ಲ
ಬಿಗುಡು ದುಮ್ಮಾನಗಳಿಲ್ಲ
ರಜೆಯ ಪರಿಯಿಲ್ಲ ಅಂವಗೆ
ತನ್ನ ತಾ ಸುಟ್ಟು
ಜಗವ ಬೆಳಗುವುದೊಂದೇ
ಬಯಕೆ ದಿನವೂ ಅಂವಗೆ.
ಅವನಿರಲು ಹಗಲು
ಅವನಿಂದಲೇ ರಾತ್ರಿ
ನಿಂತಿಲ್ಲ ಒಂದು ದಿನವೂ
ಸುತ್ತುತ್ತಲೇ ಇರುವ
ಉರಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುವ
ಎಂದಿಲ್ಲ ಎಂದು ದಣಿವು .
ಅವನಿದ್ದರೆ ತಾನೇ
ಈ ಜೀವ
ಜೀವನವು ಎಲ್ಲ
ನಾನು ತಾನೆನ್ನುವ ಹಮ್ಮು
ಈ ಮನುಕುಲಕೇಕೊ
ಅವನೇ ಬಲ್ಲ.
--
Friday, January 24, 2020
Wednesday, May 3, 2017
ನೀ ಇರಲು ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ!
ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ಮೊದಲ ಶಬ್ಧ
ಕಡೆಯ ಶಬ್ಧಗಳೆರಡ ಬಳಸುವಾಗ
ಮನಸು ಮಂತ್ರ ಮುಗ್ಧ.
ಕಣ್ಣು ಕಣ್ಣು ಬೆರೆಯುವಾಗ
ಉಸಿರು ಮೌನ ಮರೆತಿದೆ
ಹೃದಯ ವೀಣೆ ಮೀಟುವಾಗ
ಪ್ರೀತಿ ಚಿಮ್ಮಿ ಹರಿದಿದೆ.
ದಿನಗಳುರುಳಲಿ, ವರ್ಷ ಕಳೆಯಲಿ
ಹೊಸತಿರಲು ನಮ್ಮ ಅನುಭವ
ಹಳತರಲ್ಲಿ ಹೊಸತ ಹುಡುಕುತ
ಕಳೆದು ಬೀಡುವ ಕಾಲವ.
ನೋವು ನಲಿವುಗಳೇನೇ ಇರಲಿ
ನೀನು ಇರಲು ಜೊತೆಯಲಿ
ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಕೂಡಿ ಇಡುವ
ಬಾಳ್ವೆ ಎಂಬ ಪಥದಲಿ.
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Thursday, January 26, 2017
ಸಾಂಗತ್ಯ
ಮರದ ರೆಂಬೆಗಳ ಸುತ್ತ
ಬಿಳಿಯ ಹೂಗಳ ಸಂತೆ
ಒಡಲ ಸೀಳಿ, ಬಳುಕಿ ಬೆಳೆವ
ಆ ಎಳೆಯ ಕಾಯ್ಗಳಿಗೆ
ಬೆಳೆದು ಜೊಲುವ ಚಿಂತೆ.
ಇಂದು ಇಂದಿಗೆ ಎಲ್ಲ
ನಾಳೆಯ ಪರಿಯಿಲ್ಲ,
ಅವ ಬಯಸಿ ಬರುವವರಿಗಷ್ಟೇ
ಅದರ ಚಿಂತೆ.
ಈ ಬದುಕು ನನದಲ್ಲ
ನನ್ನವರಿಗಾಗಿಯೂ ಅಲ್ಲ
ಎನ್ನುವುದಷ್ಟೇ
ಈ ಜಗದ ಸತ್ಯ.
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Saturday, January 9, 2016
ಅವನು ಅವಳು ಸೇರಿ ನಡೆದರು!
ಸೇರಿ ನಡೆದರು
ಮರದ ಕೆಳಗೆ
ಕೂಡಿ ಬರೆಯಲು
ಶಬ್ಧವ!
ಅವನ ಬಾಯಿಗೆ
ಇವಳ ಕಿವಿಯು
ಅವಳ ಮಾತಿಗೆ
ಇವನು ಕವಿಯು
ಕೂಡಿ ರಚಿಸಲು
ಕಾವ್ಯವ!
ಮೌನ ಮರೆಯಲು
ಮಾತು ಹುಡುಕುತಾ
ಮಾತು ತೆರಯಲು
ವೇಳೆ ಕಾಯುತಾ
ಮರೆತು ಬಿಟ್ಟರು
ಕಾಲವ!
ಒಮ್ಮೆ ಇಣುಕುತಾ
ಒಮ್ಮೆ ಅಣುಕುತಾ
ಸಮಯ ಕಳೆದರು
ದಾರಿಹೋಕರ ನಯನಕೆ
ಬೆದರುತಾ!
ದಾರಿ ಹೋಕರ
ಸದ್ದು ಗದ್ದಲಕೆ
ಹೊರಟುನಡೆದರು ಹೊರಗೆ
ತೋರಲಾರದೇ
ಪ್ರೇಮವ!
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Thursday, November 12, 2015
ಆ ಹಬ್ಬ, ಈಗ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ!

ಮತಾಪು ಹಚ್ಚಿದಾಗ
ಬಾಲ್ಯದಾಟಗಳು ಮೇಳೈಸುತಿವೆ
ಕತ್ತಲ ಗರ್ಭದಿಂದೋಡುವ
ಬೆಳಕಿನ ಕಿರಣಗಳಂತೆ.
ನೀರು ತುಂಬುವ ಹಂಡೆ
ಅಟ್ಟ(ವೋ ಗುಜರಿಯೋ) ಸೇರಿರುವಾಗ
ನೀರು ತುಂಬುವ ಹಬ್ಬ
ಇಂದು ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.
ಲಕ್ಷ್ಮೀಯ ಆಸೆಗೆ ನಾವೆಲ್ಲ
ಒಡೆದೊಡೆದು ಬಿಂದು ಆಗಿರುವಾಗ
ಸಂತೆಯಂತಯ ಆ ತುಂಬು ಮನೆಯ
ಲಕ್ಷ್ಮೀಯ ಪೂಜೆ ಈಗ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.

ಮನೆಕಟ್ಟಿ ಮೆರೆವ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ
ಬಿಟ್ಟೊಡನೆ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಿಂದೋಡುವ
ಆ ದನಗಳ ಕೊರಳ
ಗಂಟೆಯ ಆ ನಾಧ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.
ದೀಪ ಬೆಳಗುವ ಕೈಯಲ್ಲಿ
ರಿಂಗು ಮೊಳಗುವ ಮೊಬೈಲೇ
ಇರುವಾಗ ಆ ಕಾಲದ ಹಬ್ಬ
ಈಗ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.
ವಾಟ್ಸಪ್, ಪೇಸ್ಬುಕಗಳ
ಸಂದೇಶಗಳ ನಡುವಲ್ಲಿ
ಕರಗಿ ಹೋಗಿರುವ ಹಬ್ಬ
ಅಂದಿನಂತೆ ಇಂದಿಗೆಲ್ಲಿ.
ಆ ಹಬ್ಬ ಈಗ,
ಬರೀ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ.
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Saturday, May 23, 2015
Wednesday, January 21, 2015
ನನ್ನ ಕಥೆ
ಓ ಶಿಷ್ಯ, ನಿನಗಾಗಿ ಈ ಚಿಕ್ಕ ಓಲೆ
ಮರೆಯದಿರು, ’ನಿನ್ನವ್ವ’ ನಾ ಹಿಚಕಡ ಶಾಲೆ
ಸಹ್ಯಾದ್ರಿಯ ತಪ್ಪಲಲಿ ನನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಮಹಲು
ಸುರ್ಯಚಂದ್ರರಳಿಯಬೇಕು ನನ್ನ ಹೆಸರು ಮಾಸಲು ||೧||
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಪೂರ್ವದಲ್ಲೇ ನನ್ನಯ ಉಗಮ
ಇಂದು ನನಗೀಗ ಎಂಬತ್ತರ ಸಂಭ್ರಮ
ಎಂಟು ದಶಕಗಳಾದರೂ, ನನಗಿಂದು ಯವ್ವನ
ಅದರ ನೆನಪಿಗಾಗಿ ಈ ಪುಟ್ಟ ಕವನ ||೨||
ಕನ್ನಡಾಂಬೆಯ ಹಸುಗೂಸು ನಾನೆಂಬುದು ಸತ್ಯ
ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆಲ್ಲ ನನ್ನದೇ ಸಾರಥ್ಯ
ಸರ್ವರಿಗೂ ಶಿಕ್ಷಣ ಎನ್ನುವುದು ಮಾತು
ಬೇರಾವುದು ಇಲ್ಲ ಕನ್ನಡದ ಹೊರತು ||೩||
ಓ ಶಿಷ್ಯ ನಿನ್ನ ಕೀರ್ತಿ ಹಬ್ಬಲಿ ದೂರ, ಬಲು ದೂರ
ಆಗಲೇ ಇಳಿಯುವುದು ನನ್ನ ತಲೆ ಭಾರ
ನಾ ಬಯಸುವುದಿಷ್ಟೇ ನನ್ನ ಶಿಷ್ಯರ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ
ಅವರಿಗೆಂದೂ ಬರದಿರಲಿ ಕೆಡುಕು ಬುದ್ಧಿ ||೪||
ನಾನೆಂದಿಗೂ ಸಾರುವೆ ಏಕತೆಯ ಮಂತ್ರ
ನನಗೆಂದಿಗೂ ಇಲ್ಲ ಜಾತಿಬೇಧದ ಕುತಂತ್ರ
ಬಯಸಿ ಬಂದವರಿಗೆಲ್ಲ ನೀಡಿದೆ ವಿದ್ಯೆಯ ಕಾಣಿಕೆ
ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಶುಭವಾಗಲಿ ಎನ್ನುವುದೇ ನನ್ನ ಹಾರೈಕೆ ||೫||
ಅಂದು ನನ್ನಂಗಳದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರದ ಹೋರಾಟ
ಇಂದು ನನ್ನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೆ ಸೇಂದಿ-ಸಾರಾಯಿ ಮಾರಾಟ
ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳಿಗೇಕೆ ಇಂತಹ ದುರ್ಬುದ್ದಿ
ಎಂದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವರೋ ತಮ್ಮ ಆತ್ಮ ಶುದ್ದಿ ||೬||
ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಬದುಕಿದೆ ಮಳೆಗಾಲಿಗೆ ಅಂಜದೆ
ಇಂದಿಗೇಕೋ ಹೆದರುತಿದೆ ಈ ರಾಜಕೀಯಕೆ ನನ್ನೆದೆ
ಇತ್ತಿತ್ತಲಾಗಿ ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ ನನ್ನ ನೆನಪು
ಹೇಗೆ ತೊರಲಿ ಇವರಿಗೆ ಈ ಚಿರ ಯವ್ವನೆಯ ಒನಪು ||೭||
ಓ ಶಿಷ್ಯ ಇಂದು ನಿನಗುಂಟು ನನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯ ಹೊಣೆ
ಎಂದಿಗೂ ಬದಲಿಸದಿರು ನಿನ್ನಯ ಧೋರಣೆ
ನನ್ನ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿರಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ
ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮುಗಿಸುವೆನು ಈ ನನ್ನ ಪತ್ರ ||೮||
-ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Thursday, December 25, 2014
ಚಿಂತೆ ಮತ್ತು ಚಿಂತನೆ
ಚಿಂತೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆನ್ನುವಾದರು ಇದೆಯೇ.
ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಕಟ್ಟಿ ಮೆರೆದು
ಪ್ರಜೆಗಳಿಗೆ ಸುಖ ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನು
ದಯಪಾಲಿಸಿದ ಹೊಯ್ಸಳೇಶ್ವರ
ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದೆಯೇ ಚಿಂತೆ.
ತನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು
ಸುವರ್ಣಯುಗಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ದು
ಪ್ರಜೆಗಳಿಂದ ಹಾಡಿ ಹೊಗಸಿಳಿಸಿಕೊಂಡ
ಕೃಷ್ಣದೇವರಾಯನನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿದೆಯೇ ಚಿಂತೆ.
ಮರಾಠರನ್ನೆಲ್ಲ ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿ
ಮರಾಠ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನೇ
ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಶಿವಾಜಿಯನ್ನು
ಬಿಟ್ಟಿದೆಯೇ ಈ ಚಿಂತೆ.
ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ?
ರಾಮ, ಕೃಷ್ಣ, ಬುದ್ದ, ಗಾಂದಿ
ಇವರನ್ನು ಕೂಡ
ಕಾಡಿಲ್ಲವೇ ಆ ಚಿಂತೆ.
ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲದರಿದ್ದಾರೆಯೇ
ಬರೀಯ ಚಿಂತೆಯಲ್ಲಿಯೇ
ಬದುಕುವವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ
ಈ ಬದುಕು ಚಿತೆಯೇರುವವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ.
ಆದರೆ ಅದೇ ಚಿಂತೆಗಳನ್ನು
ಚಿಂತನೆಯನ್ನಾಗಿಸಿ, ಆ
ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನೇ ಆದರ್ಶಗಳನ್ನಾಗಿಸಿ
ಬದುಕಿ ಬಾಳಿದವರು,
ಚಿತೆಯೇರಿ ಮರೆಯಾದರೂ
ಇತರರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ
ಸದಾ ಹಸಿರಾಗಿ,
ಆದರ್ಶಪ್ರಾಯರಾಗಿ
ಇರುವುದಿಲ್ಲವೇ?
ಚಿಂತೆ ಚಿತೆಯೇರುವವರೆಗೆ
ಆದರೆ ಅದೇ ಚಿಂತನೆ
ವ್ಯಕ್ತಿ ಚಿತೆಯೇರಿ ಮರೆಯಾದರೂ
ಅದು ಅಜರಾಮರ.
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Saturday, November 1, 2014
ಕನ್ನಡ
Friday, October 24, 2014
ಕುಡಿವ ನೀರು!
ಬಯಲ ನಡುವಲ್ಲಿರಲಿ
ದಟ್ಟ ಮಲೆನಾಡಿನ
ಗಿರಿ ವನಗಳ ನಡುವಲ್ಲಿರಲಿ
ಕರಾವಳಿಯ ಕಡಲಿನ
ಉಪ್ಪು ನೀರಿನ ತೀರದಲ್ಲಿರಲಿ
ಬೇಕಲ್ಲವೇ ನಮಗೆ ಕುಡಿವ ನೀರು!
ಮಾಂಸಹಾರಿಯೇ ಇರಲಿ
ಸಸ್ಯಹಾರಿಯೇ ಇರಲಿ
ಹಿಂದು, ಮುಸಲ್ಮಾನ,
ಕ್ರಿಸ್ತನೇ ಇರಲಿ
ಬೇಕಲ್ಲವೇ ನಮಗೆ ಕುಡಿವ ನೀರು!
ಕಂಡ ಕಂಡಲೆಲ್ಲಾ
ಕಿಂಡಿಯ ಕೊರೆದು
ಕೊಳವೆಗಳ ತುರುಕಿಸಿ
ಭೂಮಿ ಒಡಲ ಹಿಂಡಿದರೆ
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ದಿನ ನಮಗೆ ಕುಡಿವ ನೀರು!
ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವನ ಗುಂಡಿಯಲಿ
ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ ಹೊಲಸು ನೀರು
ನಮ್ಮ ಬಾವಿಯಲಿ ಇಂಗಿ
ತೇಪೆ ಕಟ್ಟಿ ಕುಳಿತಿರುವಾಗ
ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಕುಡಿವ ನೀರು!
ಕಾಡು ಕಡಿ ಕಡಿದು
ಕಾಡೆಲ್ಲಾ ನಾಡಾಗಿ
ಮಳೆಯಿರದೇ ಮುಂದೆ
ನಾಡು ಸುಡುಗಾಡು ಆದಲ್ಲಿ
ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಕುಡಿವ ನೀರು!
ಭೂಮಿ ಅವ್ವನ ಒಡಲ ಹಿಂಡಿ
ಬದುಕಬಹುದೇನೋ ನಾವು ನಾಲ್ಕು ದಿನ
ಮುಂದೆ ನಾವು ಹೆತ್ತು ಹೊತ್ತವರಿಗಾದರೂ
ಬೇಕಲ್ಲವೇ ಕುಡಿವ ನೀರು!
ಹಿತವಿರಲಿ, ಮಿತವಿರಲಿ
ನೀರು ಚೆಲ್ಲಿ ಹರಿದಾಡದಿರಲಿ
ಇರುವುದರಲ್ಲಿ ಉಳಿಸಿ ನಡೆದರೆ
ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮಕ್ಕೂ ಸಿಗುವುದು
ಕುಡಿವ ನೀರು!
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Friday, September 5, 2014
ಶಿಕ್ಷಕ!
Thursday, July 31, 2014
Monday, July 14, 2014
ನಿರೀಕ್ಷೆ!
ಓಡೋಡಿ ಬರುವವಳೇ
ಇಂದೇಕೆ ಸಣ್ಣ
ನಿನ್ನ ನಡಿಗೆ.
ಆತುರದಿ, ಕಾತರದಿ
ಕಾಯ್ದುಕುರುವ ಹುಡುಗ
ಇನ್ನೂ ಮಿತಿ ಇರಲಿ
ನಿನ್ನ ಸಲಿಗೆ.
ನಿನ್ನೆಯವರೆಗೂ
ಹೀಗಿರದ ನೀನು
ಇಂದೇನಾಯ್ತು
ನಿನಗೆ ಚಲುವೆ.
ಹಾಳಾಯ್ತು ಚೆಲುವು
ಕೆಟ್ಟಿತಲ್ಲ ಒಲವು
ಮುಂದಿನ ತಿಂಗಳಂತೆ
ನನ್ನ ಮದುವೆ.
ಕೆಟ್ಟಿದ್ದು ಒಲವಲ್ಲ
ನಿನ್ನೆಯ ಮನವು
ತಿಳಿಹೇಳ ಬಾರದೇನೆ
ನೀ ನಿನ್ನ ಮನೆಗೆ.
ಹೇಳಾಯ್ತು, ಅತ್ತಾಯ್ತು
ಊಟ ಬಿಟ್ಟಾಯ್ತು
ಹೇಳಲೇನು ಉಳಿದಿಲ್ಲ
ಇನ್ನೂ ನನಗೆ.
ಅಳುವೇಕೆ ಗೆಳತಿ
ಮರೆತು ಬಿಡು ನನ್ನ
ಸುಖದಿ ಬಾಳಿನ್ನು
ನೀ ಅವನ ಜೊತೆಗೆ.
ದೇಹ ಹಂಚಬಹುದೇನೋ
ಮನಸ ಹಂಚಲಿ ಹೇಗೆ
ಉಂಟಲ್ಲ ಸಾವು
ಕಟ್ಟ ಕಡೆಗೆ.
ನನ್ನಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿ
ಅವನಲ್ಲೂ ಇರಬಹುದು
ಹುಡುಕಿನೋಡು ಒಮ್ಮೆ
ನೀ ಒಂದು ಗಳಿಗೆ.
ಇದ್ದರು ಇರಬಹುದು
ಇಲ್ಲದೇ ಇರಬಹುದು
ಹೊಂದಿ ಬಾಳಲೇಬೇಕಲ್ಲ
ನಾನಿನ್ನೂ ಅವನ ಜೊತೆಗೆ.
ಅವನಿರಲಿ, ನಾನಿರಲಿ
ಇನ್ನೂ ಯಾರೇ ಇರಲಿ
ಬರುವವರಿಲ್ಲ ಯಾರು
ಕೊನೆಗೆ ನಮ್ಮ ಜೊತೆಗೆ.
ಯಾರು ಬಂದರೇನು
ಯಾರು ಬರದಿದ್ದರೇನು
ನೀ ಬರಲು ಮರೆಯದಿರು
ನನ್ನ ಮದುವೆ ಮನೆಗೆ.
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Thursday, July 3, 2014
ನಮ್ಮ ಬದುಕು ನಮಗೆ.
ಸುಮಕು ಒಂದು ಬದುಕಿದೆ.
ಹೇಗೆ ಇರಲಿ ಅದರ ಬಾಳು
ಅದಕೂ ಒಂದು ಹೆಸರಿದೆ.
ಅದರದಾದ ಬಣ್ಣವದಕೆ
ಅದರದಾದ ಗಂಧವು.
ಅದರದಾದ ರೂಪವದಕೆ
ಅದರದಾದ ಚಂದವು.
ನಮ್ಮ ಬದುಕು ನಮಗೆ
ಅದರ ಬದುಕು ಅದಕೆ
ನಮ್ಮಂತೆ ನಾವಿರುವುದೊಳಿತು
ನಮ್ಮ ಅದರ ಹಿತಕೆ.
ಅದರ ಬದುಕ ಅದಕೆ ಬಿಟ್ಟು
ತೆಪ್ಪಗಿರುವುದು ಒಳಿತು
ಒಳಿತಾಗುವುದು ಇರ್ವರಿಗೂ
ಹೊಂದಿ ಬಾಳಿದರೆ ಕಲೆತು.
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್
Tuesday, June 24, 2014
ಆದೇಶಗಳು ಮತ್ತು ಆದರ್ಶಗಳು
ನಮ್ಮ ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿ
ನಮ್ಮ ನಡತೆಯಲ್ಲಷ್ಟೇ ತೋರುತ್ತಿರಲಿ.
ಇತರರ ಆದರ್ಶಗಳು
ನಮ್ಮ ತನು-ಮನದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿ
ಒಳಗಣ್ಣಿಂದ ನೋಡುವವರಿಗಷ್ಟೇ ತೋರುತ್ತಿರಲಿ.
ಆದೇಶಗಳನ್ನು ತೋರಗೋಡದೇ
ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು
ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ಸೇರಿ ನಡೆವುದೇ ಜೀವನ.
--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್