ಮನದ ಅಂಗಳದಲಿ
ಕಾಪಿಟ್ಟ ನೆನಪುಗಳ
ಮತಾಪು ಹಚ್ಚಿದಾಗ
ಬಾಲ್ಯದಾಟಗಳು ಮೇಳೈಸುತಿವೆ
ಕತ್ತಲ ಗರ್ಭದಿಂದೋಡುವ
ಬೆಳಕಿನ ಕಿರಣಗಳಂತೆ.
ಗ್ಲಿಜರಿನೆದರು ಸೋತು ಹೆದರಿ
ನೀರು ತುಂಬುವ ಹಂಡೆ
ಅಟ್ಟ(ವೋ ಗುಜರಿಯೋ) ಸೇರಿರುವಾಗ
ನೀರು ತುಂಬುವ ಹಬ್ಬ
ಇಂದು ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.

ಲಕ್ಷ್ಮೀಯ ಆಸೆಗೆ ನಾವೆಲ್ಲ
ಒಡೆದೊಡೆದು ಬಿಂದು ಆಗಿರುವಾಗ
ಸಂತೆಯಂತಯ ಆ ತುಂಬು ಮನೆಯ
ಲಕ್ಷ್ಮೀಯ ಪೂಜೆ ಈಗ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.

ಮೌವತ್ತು ನಲ್ವತ್ತರ ಸೈಟಲ್ಲಿ
ಮನೆಕಟ್ಟಿ ಮೆರೆವ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ
ಬಿಟ್ಟೊಡನೆ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಿಂದೋಡುವ
ಆ ದನಗಳ ಕೊರಳ
ಗಂಟೆಯ ಆ ನಾಧ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.

ದೀಪ ಬೆಳಗುವ ಕೈಯಲ್ಲಿ
ರಿಂಗು ಮೊಳಗುವ ಮೊಬೈಲೇ
ಇರುವಾಗ ಆ ಕಾಲದ ಹಬ್ಬ
ಈಗ ಇನ್ನೆಲ್ಲಿ.





ವಾಟ್ಸಪ್, ಪೇಸ್ಬುಕಗಳ
ಸಂದೇಶಗಳ ನಡುವಲ್ಲಿ
ಕರಗಿ ಹೋಗಿರುವ ಹಬ್ಬ
ಅಂದಿನಂತೆ ಇಂದಿಗೆಲ್ಲಿ.
ಆ ಹಬ್ಬ ಈಗ,
ಬರೀ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ.

--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್

ಹೊಂಗೆಮರದಡಿಯಲ್ಲಿ ನನ್ನದೊಂದು ಕಥೆ "ಆಸೆ-ನಿರಾಸೆ". 3K ಬಳಗಕ್ಕೆ ಹಾಗೂ ನಿರ್ಣಾಯಕರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು...