ಸಾಂಗತ್ಯ

ಚಿಗುರೊಡೆದು ಮೈಮರೆತ
ಮರದ ರೆಂಬೆಗಳ ಸುತ್ತ
ಬಿಳಿಯ ಹೂಗಳ ಸಂತೆ
ಒಡಲ ಸೀಳಿ, ಬಳುಕಿ ಬೆಳೆವ
ಆ ಎಳೆಯ ಕಾಯ್ಗಳಿಗೆ
ಬೆಳೆದು ಜೊಲುವ ಚಿಂತೆ.

ತಂಗಾಳಿಯ ತಂಪಿಗೆ,

ಕಂಪ ಸೂಸುತ

ಭೃಂಗಗಳ ಇಂಪಿಗೆ, 

ತನುವ ಕುಣಿಸುತ

ಬಾಗಿ ನರ್ತಿಸುತಲಿವೆ ಅವು

ಥೇಟು ಮೇನಕೆಯಂತೆ!

ಇಂದು ಇಂದಿಗೆ ಎಲ್ಲ
ನಾಳೆಯ ಪರಿಯಿಲ್ಲ,
ಅವ ಬಯಸಿ ಬರುವವರಿಗಷ್ಟೇ
ಅದರ ಚಿಂತೆ.

ನೋಡ ನೋಡುತಲೇ,

ಒಂದಾದ ಮೇಲೊಂದರಂತೆ

ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವವು ಅವು

ತನ್ನವರ ಸಾಂಗತ್ಯ.

ಈ ಬದುಕು ನನದಲ್ಲ
ನನ್ನವರಿಗಾಗಿಯೂ ಅಲ್ಲ
ಎನ್ನುವುದಷ್ಟೇ
ಈ ಜಗದ ಸತ್ಯ.

--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್