ಅಣಕಿಸಿತು ಮಳ್ಳಿಯ ಮೊಗ್ಗು
ತಾನು ಬೆಳ್ಳಗಿಹನೆಂದು,
ಹೂವ ಕೊಯ್ಯುವ ಹುಡುಗಿಯ.

ನನ್ನ ಬಿಳುಪುಂಟೇನು ನಿನಗೆ?
ನನ್ನ ಒನಪುಂಟೇನು ನಿನಗೆ?
ನನ್ನ ವಾಸನೆಯುಂಟೇನು ನಿನಗೆ?
ಎಂದು ಕೇಳಿತು,
ತನ್ನ ಟೊಂಕ ಕುಣಿಸುತಾ!

ಹುಡುಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು ಮೆಲ್ಲಗೆ,
ಸ್ವಲ್ಪ ನಾಚುತಾ!

ನಿನ್ನ ಸೌಂಧರ್ಯ, ನಾಳೆ
ನೀ ಅರಳಿ, ಮುದುಡುವವರೆಗೆ.
ಮುಡಿಯನ್ನೇರಿ ನಿನ್ನ,
ಕೆಳಗೆ ಎಸೆಯುವವರೆಗೆ.

ನನ್ನದೋ ಹಾಗಲ್ಲ.
ನಾ ಬೆಳೆದು, ಮುದುಕಿಯಾಗುವವರೆಗೆ,
ಅವನ ಮೈಯ್ಯನ್ನೇರಿ,
ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿರುವವರೆಗೆ!

ನೀ ಮೊಗ್ಗಾಗಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನ,
ನಾ ಅರಳಿದರೆ ಚೆನ್ನ
ಹೂವ ಕೊಯ್ಯೋ ಹುಡುಗಿ!

--ಮಂಜು ಹಿಚ್ಕಡ್